Τo κείμενο, το οποίο εν συνεχεία αναδημοσιεύουμε, είναι άκρως αποκαλυπτικό για την τόλμη, την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του. Τα όσα αναφέρονται σε αυτό για την τραγική κατάσταση στην γείτονα χώρα της Σερβίας, αντικατοπτρίζουν δυστυχώς και την ζοφερή πραγματικότητα της πατρίδας μας, καθώς και ολόκληρου του πλανήτη.
Τα νούμερα των εκτρώσεων είναι απελπιστικά μεγάλα. Σε κανέναν πόλεμο δεν σκοτώθηκαν τόσα παιδιά όσα στις μήτρες των μανάδων.
Είναι παρήγορη η ύπαρξη αφυπνιστικών φωνών κατά των εκτρώσεων, όπως η παρούσα από την Σερβία. Εύχομαι αυτές να πολλαπλασιαστούν, να διεγείρουν συνειδήσεις, να οδηγήσουν σε μετάνοια και να παύσει επιτέλους αυτό το συνεχιζόμενο Ολοκαύτωμα των Εκτρώσεων!
Ο ιατρός Στόγιαν Αδάσεβιτς είναι ο μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ομολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, παιδοκτονία, όπου ευθύνονται τόσο ο ιατρός, όσο και η μητέρα.
Μόλις κυκλοφόρησε (εις τα σερβικά) το βιβλίο του: « Η αγιότης της ζωής», το οποίο είναι μία συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας.
Παραθέτουμε ένα μέρος αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Σερβικής Εκκλησίας «Ορθοδοξία»:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια ήταν η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελώντας την έκτρωση, φονεύετε το ανθρώπινο ον;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είμαι γιατρός, γνωρίζω τις πράξεις μου, είμαι ένοχος για όλες τις φρικαλεότητες που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Μέσα στις οριζομένες υποχρεώσεις της εργασίας μου ήταν και οι νόμιμες εκτρώσεις. Τότε δεν γνώριζα ότι πράττω φόνο, τώρα, όμως, υποστηρίζω και γνωρίζω ότι η αμαρτία μου ενώπιον του Θεού είναι μεγάλη.
Στο πανεπιστήμιο διδάχτηκα ότι το παιδί είναι ζωντανό, μόλις γεννηθεί με το πρώτο του κλάμα. Πριν από το κλάμα υπάρχει μόνο σαν ένα από τα όργανα της μητέρας του: δηλαδή όπως ένα δόντι, ένας νεφρός, ή όπως η σκωληκοειδής απόφυση. Εκανα από 48.000 έως 62.000 εκτρώσεις! Είναι σαν να έχω εξαφανίσει μια ολόκληρη πόλη. Το Βελιγράδι έχει τόσα νοσοκομεία και αρκετές ιδιωτικές κλινικές, όπου γίνονται τόσες εκτρώσεις! Στα τέλη της δεκαετίας του 80 εμφανίστηκε το υπερηχογράφημα με την διαγνωστική του δυνατότητα και μου έφερε πολλές εκπλήξεις. Είδα το έμβρυο, τους χτύπους της καρδιάς του, τις κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του.
Στα μεγαλύτερα έμβρυα παρατήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος. Το έμβρυο σκεφτόταν και αισθανόταν, διότι αντιδρούσε στους βαθείς διαπεραστικούς ήχους επιταχύνοντας τις κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά, όσον διαρκεί η έκτρωση, το έμβρυον, αυτό το ίδιο ανθρώπινο ον, βρίσκεται πλέον τεμαχισμένο μεταξύ των εργαλείων στο τραπέζι.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πότε παύσατε να κάνετε εκτρώσεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό που θα σας διηγηθώ τώρα, είναι οχληρό και πάρα πολύ επίπονο, αλλά δεν πρέπει να ωραιοποιούμε κάτι, το οποίον από μόνο του είναι φρικτό. Προς θλίψη και δυστυχία μου το 1988 έκανα έκτρωση σε μία προχωρημένη εγκυμοσύνη των 4, 5 μηνών. Κατά την διάρκεια αυτής της εγχειρήσεως, της οποίας τις λεπτομέριες δεν μπορώ να περιγράψω χωρίς ταραχή, με φρίκη ανακάλυψα τον φονιά εντός μου. Μια εγχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετατράπηκε σε ένα πραγματικό εφιάλτη.
Με την πρώτη κίνηση του θλάστου έβγαλα το χεράκι και το έριξα επάνω εις το τραπέζι των εργαλείων. Όμως το νεύρον του χεριού έπεσεν εις την άκρην της κομπρέσσας βρεγμένης με ιώδιο. Το ιώδιο ερέθισε το νεύρο και το μικρούλικο χεράκι άρχισε να συσπάται. Με την επόμενη κίνηση έβγαλα το πόδι. Και συνέβη το ίδιο – τώρα έτρεμε και εσυσπάτο το πόδι. Κάτι παρόμοιο δεν μου είχε συμβεί ποτέ πριν.
Ύστερα προσπάθησα με τον θλάστη να συλλάβω και την καρδιά, η οποία ακόμη χτυπούσε και υπό τον θλάστη έκανε σπασμούς ολοένα και αργότερους… και επιτέλους έπαυσε.
Τοτε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνο, ότι θανάτωσα άνθρωπο.
Η γυναίκα αιμορραγούσε πολύ, η ζωή της κινδύνευε. Προσευχήθηκα:
«Κύριε, βοήθησέ με να σώσω αυτή την γυναίκα και τιμώρησε εμένα!».
Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα όμοια πράξη. Έτυχε η νέα μου γνώση να συμπίπτει με την άποψη της Εκκλησίας – ότι το έμβρυο είναι ζωντανό ήδη από την σύλληψη του, δηλαδή από την στιγμή της γονιμοποιήσεως του ωαρίου. Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύτερη αμαρτία από τον απλό φόνο, επειδή το έμβρυο εντός της μήτρας είναι αδύναμο να αμυνθεί, ενώ δεν φταίει σε τίποτα· μόνον εκείνο είναι χωρίς προσωπικό πταίσμα σε όλο το ανθρώπινο γένος, διότι δεν εγεννήθη καν.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Για το πως θα χρησιμοποιηθούν τα έμβρυα, τα εκτρωθέντα κατά την διακοπή της εγκυμοσύνης – τόσον την φυσική όσον και την τεχνητώς προκαλούμενη – δεν χρειάζεται η άδεια της μητέρας του εμβρύου. Ποια είναι η τύχη αυτών των τεμαχισμένων μικροσκοπικών σωμάτων;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σπανίως διερωτάται κανείς τι συμβαίνει με αυτά τα έμβρυα στα νοσοσκομεία μας. Στην χώρα μας κανείς δεν ανακοινώνει και δεν δημοσιεύει πληροφορίες αυτού του είδους. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις για την επιστημονικο-ερευνητική εργασίαν και για την χρήση αυτών των εμβρύων στην φαρμακευτική βιομηχανία, διότι τούτο είναι εξαιρετικά δαπανηρό. Και προς το παρόν, όσον γνωρίζω, δεν υπάρχουν καν οι συνθήκες για την εμπορευματοποίηση.
Σε μας αυτά τα έμβρυα αντιμετωπίζονται ως ιατρικά απόβλητα. Εναποτίθενται σε μαύρους σάκκους, μαζί με τα λοιπά όργανα τα απομείναντα από διάφορες εγχειρήσεις στους ενήλικες ασθενείς και καίγονται όλα
ως απόβλητα.
Ως κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς, διότι πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα, τα οποία έχει ένας ενήλικας. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει η ακριβής στατιστική πληροφορία περί του αριθμού των διαπραττομένων εκτρώσεων εις την Σερβίαν;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα τέτοιο είδος στατιστικής και όλες οι σχετικές πληροφορίες είναι ψευδείς. Η μία στατιστική μας ενημερώνει ότι έχουμε 120.000 εκτρώσεις το χρόνο, η άλλη στατιστική μας ενημερώνει ότι αυτός ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος – 420.000 εκτρώσεις τον χρόνον. Εγὼ θεωρώ ότι σε ένα γεννημένο παιδί αντιστοιχούν 25 εκτρώσεις.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι άποψη έχετε για το ζήτημα της αντισύλληψης;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αντισύλληψη σημαίνει το πράττειν εναντίον της συλλήψεως. Την ταξινομώ σε τρία είδη: Το πρώτον είδος είναι η εγκράτεια και είναι επιτετραμμένον· το δεύτερο είδος είναι η ικανοποίηση της ορμής άνευ εκσπερματώσεως και δεν είναι επιτετραμμένον· το τρίτον είδος είναι σατανικό και δίνει την δυνατότητα της εφαρμογής μιας ολόκληρης σειράς στη ουσία εκτρωτικών μέσων, τα οποία ονομάζουν αντισυλληπτικά: το σπιράλ, το «χάπι» κ.τ.λ.
Τι είναι το «σπιράλ»; Είναι ένα μηχανικό στοιχείο, το οποίο εισάγεται στην μήτρα, για να προκαλέσει την στείρωση. Το κάθε «σπιράλ» είναι εκτρωτικό. Τα πρώϊμα τέστ εγκυμοσύνης αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες που έχουν το «σπιράλ», εγκυμονούν περισσότερες φορές τον χρόνο. Το «σπιράλ» μόνο εμποδίζει το έμβρυον να εμφυτευθεί στην μήτρα και εκείνο συνεπώς αποθνήσκει στην ηλικία της μιας εβδομάδος. Το ίδιον πράγμα έχουμε και με τα «χάπια». Κι αυτά εμποδίζουν την ωρίμανση του ωαρίου, αλλοιώνουν τον βλεννογόνον χιτώνα της μήτρας, ώστε να μη γίνει δεκτική για το έμβρυο.
Υπάρχουν πολλές απληροφόρητες γυναίκες, οι οποίες αφελώς υιοθετούν την κοινή ανεύθυνη στάση απέναντι στο ζήτημα αυτό. Βλέπετε στα μέσα ενημέρωσης, τα γυναικεία περιοδικά, τις εκπομπές, ακούσατε κάπου ή ποτέ κανέναν λόγο εναντίον των εκτρώσεων, των αντισυλληπτικών και της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως;
ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι εξωσωματική γονιμοποίηση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το έχω κάνει και αυτό. Υποστηρίζω ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι κακό. Γονιμοποιούνται περισσότερα ωάρια, ενίοτε 10, 20 και παραπάνω, γίνεται διαφοροποίηση και θανατώνεται κάθε περισσευούμενο έμβρυο, για να διευκολυνθεί η επιβίωση το πολύ τριών εμβρύων. Εάν ληφθούν περισσότερα από τα τρία, τότε είναι ανάγκη να μειώσουμε τον αριθμόν τους, διότι η μήτρα δεν θα μπορούσε να αντέξει την κυοφορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου